De roerige jaren, 1963 tot 1969
1963/64, een geslaagd seizoen.
Nadat de trainers Drost en de Beijer het voor gezien hadden gehouden, begon trainer/speler Andre Leander met zijn vernieuwd elftal aan een wat later bleek, geslaagd seizoen. SDOO 1 werd kampioen van de eerste klasse afdeling Nijmegen en promoveerde naar de hoofdklasse. Ook het tweede elftal werd dat seizoen kampioen. In het dorp was een grote danstent neergezet om de talrijke felicitaties, waaronder die van burgemeester Bolt en de wethouders van den Bergh en Lokhorst, feestelijk in ontvangst te nemen. Voorzitter Joop Brugman leidde op waardige wijze de receptie en ook de jeugd was in grote getale aanwezig.
Het kampioenselftal bestond o.a. uit: Sjaak Menting, Wim Nijenhuis, Jan de Haan, Tonnie Nijenhuis, Hans van Schaik, Geert van Drempt, Wim Jansen, Jan Teunisse, Andre Leander, Frans Driessen, Joop Driessen en Franz van Balgooi (grensrechter) .
1964/65, een zwarte bladzijde in de geschiedenis van SDOO.
Het volgende seizoen werd er een waarop SDOO niet trots is. In de wedstrijd SCE - SDOO onder leiding van scheidsrechter J. van Oijen, sloeg de vlam in de pan. Spelers van SDOO verloren hun zelfbeheersing nadat er een dubieuze strafschop aan SCE werd toegekend bij de stand 1-2 een kwartier voor het einde. Het was eind november, begin december, na een spoedvergadering van de strafcommissie werd zelfs Justitie ingeschakeld. Eindoordeel; het eerste elftal voor de rest van het seizoen uit de competitie genomen en de betreffende spelers kregen een zware schorsing. De affaire SDOO was even een belangrijk nieuwsonderwerp.
Het 40-jarig bestaan
SDOO was aangeslagen door alle strafmaatregelen, het eerste elftal speelde onder zware druk en degradatie naar de tweede klasse volgde.
Het bestuur bestaande uit: Joop Brugman (Voorzitter), Ded Keuken (Secretaris), Wim Rutjes (Penningmeester), Ded Willemsen (Lid), Bertus Heijmans (Lid) en Jan Nijenhuis (Lid) kampte met nog een ander probleem. Het veld werd onbespeelbaar en zou zeker afgekeurd worden door de K.N.V.B. en de financiële positie van de club verslechterde zienderogen. Op de receptie van het 40-jarig bestaan memoreerde de heer Weijers van de K.N.V.B. deze terreinkwestie. Een groep bouwvakarbeiders zegde het bestuur toe te zullen zorgen voor een kleedgelegenheid, zodra er een nieuw terrein gevonden was.
1967 - 1969, verhuizingen, nieuwe sportvelden en kampioenschappen.
SDOO verhuisde naar de Uilenburgsestraat, gedwongen door een hercultiveringsplicht van de provincie Gelderland, kwam er een einde aan de welwillendheid van Van Wijck Waalsteenfabrieken N.V. Als eerste tijdelijk terrein werd er een veld aan de Uilenburgsestraat eind 1966 in gebruik genomen. Voor de aanleg van kleedruimte, afrastering en egalisatie van het terrein werd er een eenmalige subsidie van F. 1900,00 gegeven. Voor de jeugd werd er op het speelterrein van de toenmalige protestante school een oefenterreintje aangelegd. Op kermiszondag 1967 kreeg SDOO een nieuwe sportaccommodatie aan de Achterstraat. Burgemeester J.A. Bolt verrichtte bij de openingswedstrijd tegen DSZ uit Beneden Leeuwen de aftrap. Voorzitter Joop Brugman bedankte alle medewerkers die het kleedlokaal keurig op orde hadden gebracht en zei dat drie maanden geleden het hele veld nog in orde gebracht moest worden. Er was in Heteren een prestatie geleverd. Toch was ook deze accommodatie geen lang leven beschoren.
Het voetbalveld van S.D.O.O. tijdens hoog water.
Het voetbalveld van S.D.O.O. als er wel gevoetbald kon worden.
Het noodveld kon eigenlijk de 7 elftallen nauwelijks "thuis" laten voetballen. Vaak werd er in onderling overleg uit gespeeld. Het noodveld bleek toch veel te drassig te zijn. De Gemeente Heteren kwam met nieuwe plannen in de raadsvergadering van februari 1969. Het ging om een krediet voor de aanleg van een sportvelden complex aan de Polderstraat. Grondmij N.V. uit de Bilt had een plan gemaakt, dat voorzag in de aanleg van een voetbalveld (105 x 69 meter) een tweede voetbalveld (100 x 64 meter) en een halfverhard oefenveld (65 x 40 meter). Over een toegangsweg, enige parkeerruimte, beplanting en omheining moesten nog aparte afspraken gemaakt worden. De huurovereenkomst zal op een economisch aanvaardbaar peil gebracht worden. Voor realisering van de bouw van een kleedruimte, kantine en verlichting van het oefenveld zullen vanuit de vereniging zelf initiatieven worden afgewacht. Er bleek in die jaren veel animo om met senioren ook op zaterdag te gaan spelen. Veel leden speelden uit geloofsovertuiging niet op zondag en moesten daarom na de jeugdperiode stoppen, of naar een andere vereniging uitzien. Al snel speelden we zowel op zondag, als op zaterdag met 3 seniorenteams.
April 1969, S.D.O.O. eindelijk weer kampioen. Zondag 13 april 1969 zal voor de sportvereniging S.D.O.O. ingaan als de grote dag waarop het kampioenschap van de 2e klasse B afdeling Nijmegen ongeslagen werd binnengehaald. Deze kampioenswedstrijd werd gespeeld in Meerwijk, even buiten Nijmegen. Met 0 - 3 werd gewonnen en in café Huls werd de feestvreugde nog eens extra aangehaald. Een maand later werd het zaterdagmiddag elftal van S.D.O.O. ook kampioen en ook werden de A-junioren nummer een in hun klasse. Driedubbel op dus, in zaal Van der Kolk werd daarom eind mei een geweldig clubfeest gehouden. S.D.O.O. zat weer in de opwaartse lijn! Spelers van het kampioenselftal (zondag): Eddie Jansen, Dikkie Keuken, Joop Driessen, Tonnie Nijenhuis, Jan de Haan, Bart Kosman, Bart Gertsen, Leo Niels, Willy Burgers, Jan Roos, Geert van Drempt, Rinie Nijenhuis, Arnold Nijenhuis, Koos Geutjes (trainer) en Ded Keuken (grensrechter).
Inmiddels waren de clubkleuren rood-wit en R.K. werd voor de naam S.D.O.O. weggelaten. In Heteren met zijn 2200 inwoners, was S.D.O.O. een begrip geworden. De heren Wim Nijenhuis en Jan Nijenhuis werden voor hun uitzonderlijke diensten tot ere-leden benoemd.
Het veld, dat S.D.O.O. aan de Achterstraat bespeelde was in feite een noodoplossing. Het was toen al bekend, dat S.D.O.O. in toekomst elders in het dorp een nieuw sportpark zou krijgen. In juni 1968 stelden de Burgemeester en Wethouders de raad voor, om de sportvelden aan de Polderstraat aan te leggen. Dit betekende echter niet, dat men aan de aanleg ging beginnen. Er moest lang gewacht worden op de goedkeuring door het Departement van Binnenlandse Zaken mbt de financiering. Wel hadden inmiddels Gedeputeerde Staten van Gelderland hun fiat gegeven, onder voorwaarde, dat de financiering verzekerd is. Ook moest er nog contact opgenomen worden met de Rijksdienst voor Oudheidkundig Onderzoek, omdat zij vermoeden, dat er zich een prehistorisch palendorp bevond. Dit koste een jaar extra wachttijd. S.D.O.O. moest wel zelf het initiatief nemen voor het clubgebouw. Er werd door Ed v.d.Eyden een tekening gemaakt. In de krant werd dit omschreven, als een "Groots Bouwplan S.D.O.O. Heteren". De begroting van de totale kosten zou uitkomen op F100.000,—.
