Bekerwedstrijd Woezik 3 - SDOO 2

Dinsdag 13 December stond de bekerwedstrijd uit tegen Woezik op het programma. In de vorige ronde werd in de ronde van de laatste 32 Bennekom 5 uitgeschakeld. Nu stond er op voetbal.nl dat we wéér bij de laatste 32 zaten, op deze manier wordt het wel heel lastig om in de gedroomde finale terecht te komen. De tegenstander stond in hun competitie, op puntenverlies, op een tweede plek. Het beloofde dus een pittige strijd te worden. Een strijd waar niet al te reikhalzend naar uit werd gekeken. In aanloop waren al teksten als ‘’verschrikkelijk een wedstrijd op dinsdagavond uit in Wijchen om 20:30, ik ga liever WK kijken’’ te horen. Het feit dat de temperatuur ruim onder het vriespunt was gedaald deed geen goed aan de zin van de groep om deze wedstrijd te spelen. Alleen Joris had er zin in ‘’lekker man een potje voetballen’’, deze positiviteit wist het chagrijn van de rest van de groep niet weg te spoelen. Bij de warming-up belandde 2 op een soort schaatsbaan, eindelijk vond het concept ‘’Bambi on Ice’’ letterlijk plaats. 

In de volgende opstelling werd begonnen aan de wedstrijd:
Saïd;
Thomas, IJdo, Chris, David;
Hugo, Ruben, Joris;
André, Maikel, Gio

In de eerste helft had 2 niks te vertellen, Woezik had het betere van het spel en ook het merendeel van het balbezit. 2 stond organisatorisch echter erg goed en gaf nauwelijks iets weg. In de tegenstoot wist het echter nauwelijks gevaarlijk te worden en ook aan de bal was het spel niet van hoge kwaliteit. In de 30e minuut nam de scheidsrechter een beslissing die bepalend voor het verloop van de wedstrijd was. 

Laten we eerst even reconstrueren hoe de scheidsrechter tot deze beslissing kwam:
Op 13 December werd hij wakker naast zijn vrouw Samantha, hierbij maakte hij haar echter per ongeluk wakker. Een kutwijf zoals Samantha is kan dit echter niet inzien en schold meneer de huid vol "kun je nou nooit eens normaal doen vette idioot, de hele dag voer je niks uit en loop je iedereen alleen maar in de weg". Onze kwal deed inderdaad niks, hij was namelijk werkloos. Vandaag was echter een spannende dag, hij had namelijk een sollicitatie als vakkenvuller bij de Aldi. Eindelijk had hij een vacature gevonden waarvoor geen opleiding, die hij uiteraard niet heeft,vereist was. Op deze manier zou hij toch nog wat kunnen toevoegen aan de maatschappij. Vol goede moed ging hij naar zijn sollicitatie. Het gesprek ging voor zijn gevoel best aardig, hoewel hij moeite heeft om dit te kunnen inschatten door zijn beperkte intelligentie en sociale competenties. Later die dag krijgt hij een belletje met de boodschap dat hij helaas niet is aangenomen, verdrietig en gefrustreerd hangt hij op. Zelfs voor een baan waarvoor je niet heel veel hoeft te kunnen was hij niet aangenomen. Wat een verschrikkelijke kutdag, eerst uitgescholden worden door zijn vrouw en dan komt dit er nog bovenop. Gelukkig had zijn team, waarvan hij vermoedelijk leider is, een belangrijke bekerwedstrijd vanavond. En het mooie was dat hij vanavond deze wedstrijd mocht fluiten! Vastberaden om toch nog iets van deze klotedag te maken vertrok hij richting Woezik. Hij zou zijn team wel even naar de volgende ronde helpen! Zo kan hij toch nog op een manier in zijn leven een rol van betekenis spelen. Aangekomen op de club gaat hij eerst even lekker kletsen met Woezik 3 en meldt hen dat ze zich geen zorgen hoeven te maken. 

Dan rond de 30e minuut wordt een speler van SDOO, die lijkt wel erg veel op een sprinkhaan, vol na getrapt. Er is geen twijfel welke beslissing hoort te volgen, dit is een donkerrode kaart, duidelijker kan niet. "Dit is mijn moment" denkt de scheids. Door nu geen rode kaart te geven houd ik Woezik in leven en blijven ze een kans houden om de wedstrijd winnend af te sluiten. Ik twijfel nog even of ik geel moet geven om toch een klein beetje geloofwaardigheid bij de tegenstander te behouden. Maar dat doe ik niet, hun dag kan immers niet veel kutter zijn/worden dan die van mij. Ik wuif alle protesten weg, negeer klachten als "als je hier niks voor geeft kunnen we je niet meer serieus nemen", "door deze beslissing te nemen beken je keihard dat je een thuisfluiter bent" en "wie van de spelers is jouw zoon?" en loop tevreden weg van de situatie. 

Het vervolg van de eerste helft verloopt zoals hierboven beschreven, 2 weet de rust te halen met de brilstand op het bord.

In de volgende formatie werd begonnen aan de tweede helft:
Saïd;
Marc, IJdo, David, Thomas;
Jelle, Ruben, Hugo,
André, Maikel, Mike

2 kwam beter in de wedstrijd en werd beter aan de bal, dit zorgde er echter ook voor dat Woezik er met vlagen makkelijker doorheen voetbalde dan in de eerste helft. SDOO lukte het echter nog niet om tot kansen te komen. In de 60e minuut krijgt Woezik een vrije trap op 30 meter afstand van het doel nadat Jelle zich genoodzaakt zag een gevaarlijke aanval eruit te halen. Deze vrije trap verdween hard achter doelman Saïd, 1-0. In de slotfase ging 2 opportunistischer spelen met goed resultaat. Het wist Woezik terug te dringen en er werd goed gevoetbald. Er werden enkele goede kansen gecreëerd. De scheids was niet gediend van commentaar vanuit de dugout van SDOO. Zich niet beseffende dat hij het hier zelf naar gemaakt had ging hij naar de kant om onzin te verkondigen, toch weer een paar minuten tijd gepakt. Wat een MOTM waardige prestatie van de man met de fluit. Helaas ging de bal er niet meer in en verliest, gezien de hele wedstrijd niet onverdiend, 2 van een sterke tegenstander. In de slotfase had SDOO de kansen om er nog een penaltyserie uit te slepen. Helaas het mocht niet zo zijn. 2 ligt nu uit de beker, terwijl Woezik, hopelijk voor hun deze keer wel, doorstoot naar de laatste 16. 

In de kleedkamer werd nog even het verdriet weggedronken. De Limburgs geaccentueerde kleine clubman van Woezik betrapte 2 op heterdaad toen hij een biertje aantrof in de kleedkamer. "Maar amai dat is toch zeker niet de afspraak hè". Jelle antwoordde en speelde de vermoorde onschuld "oh hebben ze bier meegenomen??", terwijl IJdo zich achter de deur verschuilde met al het overige bier. Alsof hij weer 16 was en stiekem biertjes vanuit thuis langs zijn ouders mee naar een feestje moest nemen smokkelde hij het overige bier het sportpark af. 

Zaterdag 17 December staat de laatste competitiewedstrijd tegen Blauw Geel 7 om 1145 op de planning. Het wordt weer koud, het is te hopen dat het team er deze keer wel zin in heeft.